bir ev kızı olarak bu ara en büyük aktivitem migrosa gitmek olduğundan gözlemlediğim önemli bir mevzuyu paylaşmak isterim. kasada kaç zamandır dikkat ediyorum ki herkes kredi kartı kullanıyor verecekleri para ne kadar az olursa olsun. özellikle yaşlıların kredi kartı kullanmasına illet oluyorum, amca zaten çok yavaşsın lütfen kredi kartı kullanıp daha da bekletme bizi, hem senin zamanında kredi kartı mı vardı allaşkına?

aylar sonra bilgisayarın tanımadığı ses kartını tanıttım, nasıl yapabileceğim bir anda dank etti, demek şu anda olması gerekiyormuş, o kadar acı çektikten sonra. bugün hiç bir özelliği olmamasına rağmen aylardır yapmaya elimin varmadığı şeyleri yapma günü demek ki çünkü bir de yassa tavuğu yaptım, ki kendisi senegal usulü tavuktur. daha yapmadım aslında yalnızca marine ettim. başarılı olursa tavuğum türk yemek bloglarına armağan olsun diye tarifini vermez miyim. (vermem heralde senegal tavuğunu kim napsın?)

o kadar hevesle beklediğim paris tatilimi şehir bana rezil etti. her attığım adımda geçen seneki kötü hislerle burun buruna geldim ve bir an önce dönmek istedim. ama en azından iki güzel film izledim, centre pompidou'daki sergileri gezdim, okulumu bitirdim (feels like a minor detail) ve döndüm. bu arada ananemin süperkomşusu sayesinde artık fıstık yeşili bir berem ve şalımsı hırkam var. daha önce benim ördüğüm kollukları (kolluk?) da hesaba katarsak ortamlarda fıstık yeşili takımımla dehşet saçmam an meselesi.