elliot smith is dead. bela lugosi gibi. ya da dick laurent.

ayrıca ben de alıcam o jacobs french presslerden bozuldu benimki.

miyu salağı mutfaktaki sürgülü dolabın içinde sıkışmış kalmış ben de her yerde onu arıyorum. çok gururlu bi de baarmıyo denyo. tıkıcam oraya yine kalıcak akşama kadar görücek gururu.

of ben çok sıkıcı bi blog yazarıyım geçen seneki bloglarımı okudum çok daha güzeller. saçmalama yetimi kaybetmişim tamamen. kendim bile sıkılıyorum kendi yazdıklarımı okurken okumayın beni.

ayşe armanın evini gördüm gastede ben de öyle bi yerde yaşamak istiyorum herşey bembeyaz az eşyalı aydınlık.

saatlerden nefret ediyorum tiktakları deli ediyo beni.

yine değiştirdim. renklere bayıldığım söylenemez ama şu an uğraşamicam.

dün düşündüm iyi ki ilknur diye bir arkadaşım yok. söölemesi o kadar zor ki söyledikten sonra içime bi sıkıntı yerleşip bir süre gitmiyor.

bugün 1den 6.30a kadar vakit geçirmem gerekiyodu önce 1 saat kantinde oturdum soona taksime gittim meydandan adaya kadar yürüyüp kitap aldım soona tünelle karaköyden kadıköye geçtim, dolandım, sinemaya girdim ve bitti. herşey çok saçmaydı.

son günlerde çok huzursuzum geceleri yatarken kapıyı 3 kere kitliyorum pencereleri kapatıyorum niye bööle bi korku filmi modunda yaşamaya başladım belli diil.

dün gece yatmadan salondaki pencereyi kapatıcaktım tam bi baktım miyu dışarda tünemiş pencerenin önüne düşündüm sonra ya görmeyip camı kapasaydım diye çok korktum hemen uyudum.

bugün okula gitmedim (yine) o kadar zor ki zaten gitsem de çıkıyorum dersten hemen sıkılıp. demin migrosa gidip 17 milyonluk alışveriş yaptım eve rekor kırdım. sonra döndüm apartmanın önünde cenaze arabası ve imam vardı utandım elimde torbalarla girmeye. giriş katındaki sevimli amca öldü dün. apartmanda en sempati duyduğum insandı kendisi ama adını hep merak edip hiç öğrenememiştim. emine teyzenin kocası olarak geçiyordu hep. bugün öğrendim esinmiş. yaşlı bir amca için muhteşem bir isim.